Yağmuru çamuru gönül küstüren boz ay arkada kalmış, renksiz, bomboz anılarını da peşinden sürükleyip götürmüştü. Mart çıkmış, dert çıkmıştı. Yer gök büsbütün uyanmıştı. Hoş kokuların havayı sarıp sarmaladığı ilkbahar günlerinden birinde, Bakü’ye pek uzak olmayan küçük kasabayı düğün çalgısının sesi doldurmuştu. Hem dıştan, hem de içten pırıl pırıl boyalı, boya kokularının henüz gitmediği, yeni inşa edilmiş düğün sarayının geniş camlarında hemen her gece oynayan renk renk ışıklar içerideki eğlenceyi müjdeliyordu. Tanrı nazardan saklasın, düğünler ardarda yapılıyordu.